En waarvoor dan wel? Voor de puurheid van ons wezen?
Quelle: tumblr
Geen enkel ander citaat uit de wereldgeschiedenis past zo goed bij het naturistische wandelen als dat van de Engelse koning Edward: het citaat dat sinds 1348 ook het motto van de Ridders van de Kousenband is:
Honi soit qui mal y pense - Schande aan hem die er kwaad van denkt.
Edward III, Koning van Engeland van 1327 tot 1377
Ons lichaam is een geschenk van de natuur. Het zou ondankbaar en godslasterlijk zijn, het werk Gods of dat van Allah gering te achten en ons ervoor te schamen dat hij de mens, ons dus, naar zijn evenbeeld heeft geschapen!
In dit verband is het goed om te weten hoe bijvoorbeeld de katholieke kerk tegen naaktheid aankijkt. Paus Johannes Paulus II. heeft, toen hij nog kardinaal Wojtyla was en aan twee universiteit doceerde over katholieke sciale ethiek, de instelling van de katholieke kerk tegenover het bloot zijn in zijn fundamentele werk over de katholieke sociale ethiek "Liefde en Verantwoordelijkheid" als volgt beschreven:
Aangezien het menselijke lichaam door God is geschapen, kan het naakt en onbedekt
blijven en behoudt het desondanks zijn luister en zijn schoonheid.
Hij betoogt voorts:
Naaktheid als zodanig mag niet worden gelijkgesteld aan fysieke schaamteloosheid.
Van onfatsoenlijkheid is slechts sprake indien naaktheid een negatieve rol speelt
met betrekking tot iemands waardigheid.
Paus Johannes Paulus II.
Sinds er mensen zijn
In je blootje de wereld door is één van de meest traditionele en oudste manieren waarop mensen zich verplaatsen. Sinds er menselijke wezens zijn, dus al zo’n 6 miljoen jaar, wordt er bloot geleefd en gelopen. In de eerste 5.900.000 jaar was het zelfs de enige manier van leven, want kleding in zijn meest rudimentaire vorm werd pas zo’n 100.000 jaar geleden uitgevonden, en 95.000 jaar lang waren kleren in het leven van alledag uitsluitend een privilege van de rijken.
Dat was zelfs nog het geval bij de eerste gedocumenteerde belangrijke cultuur in de geschiedenis, die van Egypte. In het "oude rijk", zo’n 6000 – 4500 jaar geleden, was het gewone volk tijdens zijn dagelijkse werk (landbouw, bouw, jacht, ambacht, huishoudelijk werk etc.) normaal gesproken helemaal bloot. Alleen wie in de maatschappij hoger op de ladder stond en niet hard hoefde te werken, moest in kleding zweten. Dat gold natuurlijk vooral voor de farao, zijn gezin en vooral zijn ambtenaren. "Mensen als jij en ik", die destijds net als nu de kost moesten verdienen met werken, hadden enerzijds helemaal geen geld voor kleren (althans niet voor in het dagelijkse leven, waarin kleding al snel zou slijten), anderzijds waren kleren bij het werken ook lastig en beperkten de bewegingsvrijheid.
Bij de volkeren die vanuit het warme Afrika naar gebieden met een gematigd klimaat trokken, hadden de lagere temperaturen er toen al voor gezorgd dat kleding als bescherming tegen de kou algemeen werd. Maar van deze volkeren is veel minder gedocumenteerd door tijdgenoten, en we weten er dus ook minder over. De belangrijkste reden hiervoor is het vochtigere klimaat, waarin restanten uit die oude tijden niet zo goed geconserveerd zijn gebleven als in het droge Egyptische woestijnzand.
Ook al is het dus een van de oudste en de meest traditionele manier van voortbewegen, toch is men in onze tijd het blote wandelen wel een beetje ontwend! Daarvan moeten we ons bewust zijn. Want dit soort tradities geeft blijk van belevenissen die ons enorm gelukkig kunnen maken. We bezinnen ons erdoor op onszelf en worden ons tegelijkertijd bewust van de natuur. Daardoor krijgen we indrukken die we anders nooit zouden beleven!
Zomerse wandeling. Bron: Usenet
Bloot wandelen werd al meer dan 100 jaar geleden, in de tijd waarin de naturistenbeweging ontstond, als voorwaarde voor de naturistische beleving gezien en, zoals we bij Richard Ungewitter in »Nackt« (1908) kunnen lezen, ook toen al in praktijk gebracht. Pas de laatste jaren hebben meer mensen het blote wandelen als een natuurlijke sport die gelukkig kan maken, voor zichzelf ontdekt. In het warme jaargetijde worden in een aantal landen van West-Europa vrijwel ieder weekend wel één of meerdere naaktwandelingen georganiseerd.
Naaktwandeling in de bergen. Bron: Usenet.
