Net als alles wat je voor het eerst doet moet je ook als je de eerste keer bloot gaat wandelen een bepaalde drempel overwinnen. Je gaat immers tegen in de maatschappij wijd verbreide gewoontes en vooroordelen in. Maar je moet het gewoon doen, want iedereen die zijn eerste blote stap buiten de deur eenmaal hebt gezet zal achteraf enthousiast zijn over de intense indrukken.
"Een openbaring. Woorden schieten me te kort."
"Ik kreeg steeds sterker het vermoeden en uiteindelijk was ik er zeker van wat we verloren hebben toen we begonnen, alleen nog gekleed rond te lopen..."
"Ik werd een deel van mijn omgeving, en de omgeving werd een deel van mij. De wind te voelen langs je hele lijf. En dan de warmte van de grond. Hoe de struiken langs mijn lijf strelen of prikken. Mijn adem ..."
"Mijn zintuigen namen enkel nog het fluiten en tjilpen van de vogels waar, het zachte ruiden van de bladeren en mijn eigen adem – verder helemaal niets. Geen schuren van kleding langs de huid, geen gevoel dat mijn bewegingen beperkt.
"Voor mij was het, na de problemen in het begin, een fantastische ervaring die ik in ieder geval nog méér wil beleven."
"Bloot te zijn werd tijdens het wandelen steeds meer normaal."
"Enorm bedankt voor deze belevenis van vrijheid en ongedwongenheid."