De basis voor het strafrecht in Duitsland wordt gevormd door het 'Strafgesetzbuch' oftewel het 'StGB' (vergelijkbaar met het Nederlandse Wetboek van Strafrecht).
In dit wetboek staan 2 paragrafen waarin het om delicten gaat warbij het naakt-zijn een rol kan spelen:
Artikel 183
Exhibitionistische handelingen
(1) Een man die een ander met een exhibitionistische handeling lastigvalt, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste één jaar of met een geldboete.
(2) Het feit wordt slechts naar aanleiding van een aangifte vervolgd, tenzij de vervolgende dienst het vanwege het bijzondere openbare belang van de strafrechtelijke vervolging als geboden ziet, van ambtswege in te grijpen.
(3) De Rechter kan de tenuitvoerlegging van een gevangenisstraf ook in die gevallen voorwaardelijk maken, indien te verwachten valt dat de dader pas na een langere therapeutische behandeling geen exhibitionistische handelingen meer zal uitvoeren.
(4) Lid 3 is ook van toepassing indien een man of vrouw vanwege een exhibitionistische handeling
1. krachtens een andere bepaling waarin een gevangenisstraf van ten hoogste één jaar of een geldboete kan worden opgelegd, of
2. krachtens art. 174 lid 3 sub 1 of art. 176 lid 4 sub 1
wordt gestraft.
Definitie: Er is sprake van een exhibitionistische handeling indien de betrokkene zijn penis in tegenwoordigheid van een ander ontbloot.
De penis hoeft hiertoe geen erectie te vertonen. Wanneer echter slechts een nabootsing van het mannelijke lid wordt getoond, is er van een feit in de zin van dit wetsartikel geen sprake. Voor het feit is bovendien een subjectieve component vereist waarbij de dader zelf door de handeling of door het observeren van de reactie van de ander seksueel opgewonden wil raken, zijn opwinding sterker wil maken of zichzelf wil bevredigen. Het is echter niet noodzakelijk dat hij ook daadwerkelijk (meer) genot beleeft.
Dader en slachtoffer moeten bovendien tegelijk aanwezig zijn. Het volstaat dus niet dat er afbeeldingen of films getoond worden. Daarentegen volstaan feiten die voor een camera via het Internet worden overgedragen (dit is in de literatuur omstreden).
Ontbloten als provocatie, om te urineren of enkel en alleen om naaktheid te tonen zoals bijv. bij het blote joggen, is geen exhibitionistische handeling. Bovendien is er in de regel geen sprake van een strafbaar feit wanneer de dader er slechts rekening mee houdt dat hij door een ander gezien kan worden.
Bron: Advocaat Steffen Dietrich, advocaat in strafrechtszaken uit Berlijn
Krachtens een vonnis van het Beierse gerechtshof uit 1998 (BayObLG (2. Strafsenat), Urteil vom 16. Juni 1998 – 2 St RR 86/98, NJW 1999, 72) is er slechts sprake van exhibitionisme wanneer het ontbloten de seksuele bevrediging als doel heeft. Naaktheid en daarmee ook het blote sporten in het openbaar alléén is in Duitsland dan ook niet strafbaar .
Bron: wikipedia.org
§ 183a
Openbare schennis van de goede zeden
Wie in het openbaar seksuele handelingen verricht en daardoor opzettelijk of bewust de goede zeden schendt, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste één jaar of met een geldboete, indien voor het feit krachtens artikel 183 geen straf kan woren opgelegd.
Het begrip 'schending van de goede zeden' is daardoor uitdrukkelijk aan een seksuele handeling en niet aan het uitsluitende naakt-zijn gekoppeld.
Conclusie: In Duitsland is het strafrecht niet van toepassing op het naakt-zijn alleen (zoals bij het bloot sporten, naaktwandelen etc) .
Opmerking t.a.v. enkele buurlanden: Deze beperking van het begrip 'openbare schending van de goede zeden' geldt niet voor een aantal van onze buurlanden. Zo wordt bijv. in Zwitserland en Luxemburg ook een 'storing van de nachtrust door lallende dronkenlappen' als schending van de goede zeden beschouwd.
